آبشار ولیلا | طبیعت بکر سوادکوه

به گزارش بولتن نیوز، شمال کشورمان ایران به دلیل برخورداری از جاذبه های طبیعی کم نظیر شهره ی خاص و عام است. طبیعت رنگارنگ در هر تکه ای از این خطه منظره ای خاص را نمایش می هد. در جایی دریاچه ای را در آغوش یک جنگل به تصویر کشیده و در نقطه ای دیگر با درختان سر به فلک کشیده به خلق نمایشی تازه پرداخته است.

سوادکوه یکی از شهرهای استان مازندران است که در گوشه گوشه ی آن می توان جاذبه های بکری را یافت. کافیست کمی دقیق تر در این شهر به جستجو بپردازیم تا روحمان با دیدن منظره های کم نظیر طبیعت تازه شود و آرامش نصیبمان گردد. هنگامی که از دغدغه های روزمره خسته هستیم کافیست به سراغ یکی از این جاذبه های برویم تا همه ی خشتگی هایمان را در آغوش طبیعت جا بگذاریم و برگردیم.

راهی طبیعت سواد کوه هستیم و می خواهیم به روستای ولیلا از توابع منطقه ی زیرآب برویم تا شاهد آبشاری زیبا در میان جنگلی بکر باشیم.

چرا آبشار ولیلا؟

_هر چند که این آبشار ارتفاع زیادی ندارد اما جریان یافتن آن در یک طبیعت بکر منظره ی کم نظیری را ایجاد کرده است.

_گذر از جنگل انجیلی به شما فرصت تماشای این درختان هفت رنگ و منحصر به فرد را می دهد.

در مسیر آبشار

برای هر سفری باید پای در مسیری گذاشت. مسیر آبشار ولیلا از هر کجا که آغاز شود در نهایت از کنار مراتع سرسبز و خانه های روستایی گذر می کند و به روستای ولیلا می رسد. جایی که زندگی هنوز هم در آن جریان دارد و در هر گوشه اش به طبیعتی بکر آراسته شده است.

برای رسیدن به آبشار و تماشای زیبایی هایش باید دل از روستا بکنیم و قدم به میان جنگلی رویایی بگذاریم. جنگلی پوشیده از درختان انجیلی ( نوعی درخت در شمال ایران) و بوته های سرخس که تکه ای از طبیعت کم نظیر ایران را به نمایش گذاشته است. گذر از میان این جنگل به حدی لذت بخش است که مسیر پیاده روی تا پای آبشار اصلا به چشم نمی آید.

در مسیر های شیب دار از تعداد درختان کاسته می شود. شاید شانس این را داشته باشید که بتوانید از آلوچه وحشی یا زالزالک بر روی درختان بچشید. با ادامه ی راه خودتان را بر روی تپه ای می یابید. با سرازیر شدن از این تپه شاهد افزایش درختان خواهید بود و سپس با کمی پیاده روی چشمتان به بوته های سرخس خواهد افتاد.

در تمام طول مسیر، صدای گذر آب در رودخانه به گوش می رسد و تا پای آبشار گردشگران را همراهی می کند. در نهایت خود را در بالای آبشار خواهید یافت و با گذر از یک مسیر کوتاه در روبه روی آبشار قرار خواهید گرفت.

صدای موسیقی آب که خودش را از ارتفاع ۲۵ متری به زمین پرت می کند در فضای جنگلی به گوش می رسد. در امتداد آبشار رودخانه ای راه خود را از میان جنگل باز کرده و جریان یافته است تا شادابی و سرسبزی را به جای جای این منطقه هدیه کند.

شاید ارتفاع این آبشار آنقدرها هم زیاد نباشد اما بکر بودن طبیعت منطقه زیبایی چشم نوازی را به چشمان گردشگران هدیه می دهد.

دیدنی ها و تفریحات

قرار گرفتن در طبیعت بکر آبشار و جنگل انجیلی آرامشی به یادماندنی را برای شما به ارمغان می آورد.

لذت عکاسی از آبشار ولیلا یکی از تجربیات این سفر است پس همراه بردن دوربین عکاسی را فراموش نکنید و قبل از سفر مطلب آموزش عکاسی از آبشار را در کارناوال مطالعه کنید.

پیاده روی در مسیر آبشار لحظات خوشی را برای شما رقم خواهد زد. همچنین می توانید به گشت و گذار در محوطه ی آبشار بپردازید و از تماشای مناظر لذت ببرید.

شیطنت و آب بازی می می تواند بخشی از سفر شما را تشکیل دهد به شرطی که هوا سرد نباشد.

می توانید خوراکی ها  مواد غذایی مورد نیاز خود را همراه ببرید و لذت پیک نیک را در کنار همراهان خود تجربه کنید.

پوشش گیاهی | زیبایی کم نظیر جنگل انجیلی

بیشتر سطح جنگلی که آبشار در میان آن قرار دارد پوشیده از درختان انجیلی است. درختان انجیلی که با نام های آسوندار، انجیلو، انجول، تویی، تفی یا زوند نیز شناخته می شوند در شمال ایران می رویند و در سرتاسر جنگل های هیرکانی ایران در نوار جنوبی دریای خزر وجود دارند. چوب این درختان بسیار سخت است و در ادبیات خارج از ایران به چوب آهن شهرت دارد. این درختان تا ۲۵ متر رشد می کنند و ریشه ها و برگهایشان دارای خواص دارویی می باشند.

درختان انجیلی همبستگی خاصی با یکدیگر دارند. وقتی تعدادی از آنها در کنار یکدیگر قرار می گیرند، از تنه به یکدیگر متصل می شوند. با وجود اینکه این درختان از هم مجزا هستند اما به شکل یک تنه ی تنومند به چشم می خورند.

در کنار درختان انجیلی بوته های سرخس نیز در این منطقه خودنمایی می کنند.

بهترین فصل سفر

برگ های درختان انجیلی در هر فصل رنگ تازه ای به جنگل می دهند و چهار فصلش را زیبا می کنند اما بهترین زمان برای سفر به آبشار از اواخر اردیبهشت تا اوایل دی ماه است.

بهار: در بهار برگ های درختان به رنگ بنفش مایل به قرمز هستند.

تابستان: با فرا رسیدن تابستان برگ ها به سبز تیره و درخشان تغییر رنگ می دهند.

پاییز: در فصل هزار رنگ پاییز برگ های سبز کم کم به رنگ های زرد پررنگ، نارنجی سوخته، صورتی، قرمز روشن و قهوه ای دیده می شوند.

زمستان : زمستان با سرمایش از راه می رسد و لباس سپیدش را در همه جا پهن می کند. گاه ممکن است باعث یخ زدن آبشار نیز بشود.

کجا بمونیم؟

در سفر به آبشار ولیلا نگران اقامت نباشید. می توانید در نزدیکی روستای ولیلا و در روستای جمشیدآباد که در ۳ کیلومتری شهر زیرآب قرار دارد اقامت کنید. همچنین می توانید کمپی در طبیعت برپا کنید و شبی را مهمان جنگل انجیلی باشید. اگر قصد این کار را دارید به شما خواندن مطالب زیر را توصیه می کنیم:

راهکارهای کمپینگ و اقامتی خوب در چادرهای مسافرتی

انواع کمپینگ در طبیعت

کمپینگ | وحشت یا تفریح ؟

راهکارهایی برای خواب بهتر در طبیعت

راه دسترسی

برای رسیدن به آبشار به سوی شهر زیرآب که در جاده فیروزکوه – قائمشهر قرار دارد بروید. پس از رسیدن به میدان اصلی شهر وارد راه شرقی که به سمت لاجیم می رود، شوید. با طی کردن ۱۸ کیلومتر در میانه ی راه چشمتان به روستای اَتو خواهد افتاد که شش کیلومتر با روستای ولیلا فاصله دارد. بعد از این روستا یک دوراهی با یک تابلوی امامزاده وجود دارد که راه مستقیم به سمت روستای لاجیم و راه سمت چپ به سمت روستای ولیلا می رود.

با رسیدن به مسجد روستا ماشین خود را پارک کنید. حالا ۱٫۵ کیلومتر پیاده روی در پیش دارید. مسیری وجود دارد که شما را به سمت روستای سوخته سرا راهنمایی می کند. با وارد شدن به جاده و در ابتدای مسیر تابلوی راهنمایی راه را به شما نشان می دهد. این مسیر پاکوب است و فلش های شبرنگ روی درختان از گم شدن شما جلوگیری می کنند.

منبع: کارناوال